(Foto's: Ruud Werner)
Prachtige, historische gebouwen op de ene oever in Karden, het meer levendige deel van het dorp op de andere oever: dat is de indruk die je overhoudt van Treis-Karden, het dubbeldorp aan de Moezel. Het amateurwijnmakersgilde Arnolt van Gelre was daar te gast in het weekeinde waarin de allerlaatste druiven van dit seizoen werden geoogst.
Voor het tweejaarlijks uitstapje van het gilde was Henk er weer in geslaagd een hotel te vinden met een Nederlandse uitbater. “Niet speciaal naar gezocht, puur toeval,” zei Henk daarover.
Kennelijk beginnen we een ervaren reisclub te worden want het gezelschap was compleet op de afgesproken tijdstip. Swier vertelde bij de Kaffee mit Kuchen over het reilen en zeilen in hotel Brauer, waarna het gezelschap zich opmaakte voor het eerste programmapunt, de proeverij bij Walter Hambrech, twee straten achter het hotel.
Brennerei
Via de het winkelgedeelte liepen we door naar de Brennerei in de eeuwenoude keldergewelven van het historische gebouw. Daar vertelde Michael Hambrech honderduit over het familiebedrijf, dat sinds 1676 in de wijnbouw actief is. De druiven komen van de eigen wijngaarden, die deels erg steil zijn (tot een hellingspercentage van 70). Dat zorgt er wel voor dat de zon bijna loodrecht boven de wijnstokken op de Weinberg staat.
Opvallend was wel dat het grootste deel van het verhaal van de Juniorchef handelde over de Brennerei, hoe dat in zijn werk gaat en dat je er een beste administratie op na moet houden om geen gedoe te krijgen met de autoriteiten en de belasting-inners.
De daarop volgende proeverij kreeg na het proeven van de diverse wijnen die het bedrijf maakt een vervolg met het proeven van de Weinbrand, Obstler, Zwetschgenwasser en andere sterkere drankjes die het Weinhaus- und Brantweinbrennerei Hambrech produceert. Het smaakte diverse leden van ons gezelschap uitstekend, behalve wijnen werd er in de winkel na afloop van de proeverij menige fles met wat sterker spul ingepakt.
Onbeperkt
Terug in het hotel wachtte ons een driegangendiner, dat prima voor elkaar was. Van wijn en frisdrank kon onbeperkt worden genoten. Dat was het extraatje dat bij een aantal van het gezelschap pas ter plekke duidelijk werd: de consumpties tussen vijf uur ‘s middags en middernacht waren bij de prijs inbegrepen!
Desondanks kon iedereen de volgende ochtend tijdig present zijn bij het ontbijt en aansluitend de wandeling naar de Treis, aan de overzijde van de rivier. Daar wachtte ons een Planwagenfahrt, met een soort overdekte koets achter de trekken de bergen in.
Ondanks het vroege uur was ruim voorzien in wijn en frisdrank, dat dankzij de uitgeboorde glashouders in de tafel redelijk ondanks de hobbels redelijk in het glas bleef. Het voornemen om deze dag niet al te vroeg met de wijn te beginnen hield niet bij iedereen stand...
Wilde zwijnen
De tocht met toelichting van de tractorchauffeurs voerde langs de wijngaarden. Wat opviel waren de sporen van wilde zwijnen, die regelmatig de wijngaarden bezochten, en de percelen waar wijngaarden waren geweest, maar die niet meer in gebruik waren.
Als laatste werd geklommen naar de Zilleskapelle, op de helling van de Zillesberg. In de kapel vielen de offergaven op (noten, wijn, pompoenen) op het altaar. Ze zijn neergelegd door gelovigen die een wens hadden. Dat gebeurt daar al sinds mensenheugenis, bewijzen de aan de muur geschroefde bordjes met een bedankje en een jaartal.
De Planwagenfahrt werd afgesloten met een voortreffelijke lunch in de keldergewelven Knaup's Weinstube. De middag was voor een ieder vrij om in te vullen.
Op de terugweg wandelend langs de Moezel besloten sommigen spontaan op de passagiersboot te stappen naar Cochem. Die stond op het punt van vertrekken. Anderen wandelenden in de omgeving, gingen per fiets(!) naar Cochem of bezochten het sprookjeskasteel Burg Eltz, dat al meer dan 850 jaar familiebezit is van de graaf en gravin Eltz.
Bedanken
Ook deze dag werd besloten met een fijn klaargemaakt driegangenmenu. Seino nam het op zich om Henk te bedanken voor de als altijd voortreffelijke organisatie en overhandigen hem in Ine een doos gevuld met producten van Weinhaus Hambrech.
Door de wijntjes al vroeg op de dag en de actieve middag zocht een deel van het gezelschap toch al vrij vroeg het bed op. Anderen probeerden met succes uit of ook andere drankjes dan wijn binnen het all-inclusive arrangement konden vallen.
Het ontbijt was de volgende ochtend het laatste programmapunt van het weekeinde. Een enkeling had een dag extra geboekt, andere vertrokken rechtstreeks richting Zutphen, of via een mooie omweg. Door het eerder al eens bezochte Ahrtal, bijvoorbeeld.
(nog niet compleet werkzaam)
